تاثیر شب بیداری در ابتلا به آلزایمر
تاثیر شب بیداری در ابتلا به آلزایمر
در جدیدترین تحقیقی که توسط محققان دانشگاه استنفورد و دانشکده پزشکی واشنگتن در خصوص خطرات شب بیداری صورت گرفته است، به این نتیجه رسیده اند که شب بیداری باعث افزایش ابتلا به آلزایمر می شود.
در این مقاله از دکتر سلام به تاثیر شب بیداری در ابتلا به آلزایمر پرداخته ایم. با ما همراه شوید.
رابطه ای میان آلزایمر و نخوابیدن
با وجود اینکه محققان می دانستند رابطه ای میان آلزایمر و نخوابیدن وجود دارد اما تا پیش از این مشخص نبود که بیماری آلزایمر باعث بی خوابی و یا برعکس بی خوابی منجر به الزایمر می شود.
اکنون محققان دانشگاه استنفورد و دانشکده پزشکی واشنگتن دریافتند که حتی یک شب نخوابیدن برای افزایش سطح بتا آمیلوئید ماده ای که می تواند تجمع یافته و ارتباط سلول های مغزی با یکدیگر را قطع کند–کافی است .
اگرچه سطح این ماده به سطح طبیعی برمی گردد اما محققان نگران هستند که شب بیداری های مکرر به تجمع پلاک های مغزی منجر می شود که نهایتا نرون ها را از بین می برد و حافظه را پاک می کند.
محققان همچنین دریافتند پس از چند شب اختلال خواب، ماده شیمیایی دیگری موسوم به پروتئین تاو افزایش می یابد، ماده ای که باعث تجمع توده در مغز شده و با بیماری الزایمر نیز ارتباط دارد.
پروفسور دیوید هولتسمن، رئیس بخش مغز و اعصاب در دانشکده پزشکی واشنگتن گفت: این مطالعه نشان داد کم خوابی باعث افزایش سطح دو پروتئین می شود که با بیماری آلزایمر ارتباط دارد.
معتقد هستیم بی خوابی مزمن در میانسالی خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهد.
محققان در این مطالعه ۱۷ بزرگسال ۳۵ الی ۶۵ ساله سالم را که مشکلات خواب و یا شناختی نداشتند ، بررسی کردند.
آنها برای اندازه گیری مقدار خواب شرکت کنندگان به دست هر کدام از آنها یک مانیتور پوشیدنی برای دو هفته بستند، سپس در یک آزمایشگاه وضعیت خواب شرکت کنندگان را که تحت تاثیربوق های بلند مرتب دچار اختلال می شد، بررسی کردند.
پس از این آزمایش هر یک از شرکت کنندگان تحت پونکسیون نخاعی قرار گرفتند تا محققان بتوانند سطح پروتئین های ‘بتا آمیلوئید’ و ‘تاو’ را در مایع اطراف نخاع و مغز بررسی کنند.
پونکسیون نخاعی (A lumbar puncture or a spinal tap) یک روش نمونه برداری از سی. اس. اف یا مایع مغزی-نخاعی از ستون فقرات کمری جهت بررسی است .
محققان سپس سطح پروتئین های بتا آمیلوئید و تاو را پس از شبی که شرکت کنندگان دچار وقفه خواب شدند و شبی که بدون وقفه خوابیده بودند، مقایسه کردند و دریافتند سطح بتا امیلوئید این شرکت کنندگان در شبی که دچار وقفه خواب شدند، ۱۰ درصد افزایش یافت.
شرکت کنندگانی که مانیتور داشتند نیز نشان دادند که آنها یک هفته قبل از اینکه پونکسیون نخاعی افزایش سطح پروتئین تاو را نشان دهد، در خانه بی خوابی داشتند.
شواهد روزافزون نشان می دهند بین بی خوابی و بیماری الزایمر ارتباط وجود دارد اما مشخص کردن رابطه علت و معلولی و تعیین اینکه آیا اختلال خواب می تواند باعث تغییرات مغز بیماران آلزایمری شود و یا برعکس، کار دشواری است.
منبع: ایرنا
